X Kraśnickie Spotkania Teatralne, dwudniowe święto amatorskiego teatru autorskiego, przeszły do historii w niedzielny wieczór 26 stycznia. Zanim jednak kurtyna zapadła nad ostatnim, niezwykłym ze wszech miar spektaklem, sześćdziesięciu uczestników Spotkań poznawało się, uczyło, wzruszało, bawiło i wylewało siódme poty na warsztatach prowadzonych przez charyzmatycznych instruktorów – Marka Kościółka i Marcina Woszczewskiego, by potem wspólnie z kraśniczanami kochającymi teatr oglądać spektakle szczere i odważne, stanowiące ważny i niezależny głos w dotykających nas wszystkich sprawach.                    
            Przegląd uroczyście otworzyli w sobotę 25 stycznia Artur Sępoch, Dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Lublinie oraz Krzysztof Babisz, Kierownik Wydziału Edukacji, Kultury, Sportu i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Kraśnik, natychmiast oddając scenę w całkowite i niepodzielne władanie teatrów. Jako pierwszy wystąpił NOTOCO Senior, który w satyrycznych „Starodziejach” (reż. Monika Nitkiewicz – Mitrut) opowiedział o małym mieście wielkich ambicji i nie przebierającej w środkach walce o władzę. Teatr Oko z Gminnego Ośrodka Kultury w  Rudzie Hucie, posiłkując się czułym i przewrotnym poczuciem humoru Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, w przedstawieniu „Ja i Karakuliambro” (reż. Marcin Woszczewski i Marcin Nawrocki) w groteskowy sposób przedstawił miłość. „Młode Dzielne Kuropatwy” z Młodzieżowego Domu Kultury w Rzeszowie wykonały przepiękny ukłon w stronę klasyki; z pełną złudzeń miłosną przeszłością w spektaklu „Niewinne Szekspirowi” (reż. Monika Adamiec) rozliczyły się pośmiertnie Julia z dramatu „Romeo i Julia” i Ofelia z „Hamleta”. Diametralnie różny od arcykobiecego dzieła był oparty na improwizacji, interaktywny, kabaretowy i szalony program „KST Drobna Zmiana” (reż. Marcin Woszczewski, Marcin Nawrocki i Szymon Woszczewski) Teatru MMS Impro z GOK Ruda-Huta. Pierwszy dzień przeglądu zwieńczył recital „Stoję na scenie” w wykonaniu Moniki Adamiec, której towarzyszyli pianista Filip Kot, klarnecista Paweł Maziarz i kontrabasista Piotr Dżuła. Porywający koncert, ukazujący w pełnej krasie wokalny, kompozytorski i aktorski kunszt Moniki Adamiec, przybliżył zgromadzonej publiczności niezwykły klimat dwudziestolecia międzywojennego i mało znaną, a zasługującą na uwagę postać i twórczość polskiej poetki żydowskiego pochodzenia Zuzanny Ginczanki.                                   
            Drugi dzień przeglądu otworzyła grupa młodzieżowa kraśnickiego Teatru NOTOCO. W spektaklu „Solitude” (reż. Monika Nitkiewicz – Mitrut)  aktorki z CKiP opowiedziały o tym, jak trudno i pod jak wielką presją żyje się w rozpędzonym dwudziestym pierwszym wieku, a także o symptomach, przyczynach i skutkach tytułowej samotności. Teatr „Bez didaskaliów” z XXIX Liceum Ogólnokształcącego w Lublinie zaprezentował „Lombard złudzeń” (reż. Martyna Chodowska i Witalij Liubota) oparty na gorzkich w swej wymowie opowiadaniach Marka Hłaski; w świecie, gdzie wszechobecne zło rodzi kolejne zło, bohaterowie próbują roztlić ostatnią iskierkę nadziei. Ósmym, ostatnim, kulminacyjnym punktem X KST był spektakl grupy o nazwie Latający Teatr Kantorowi. Zawiązała się ona w lipcu ubiegłego roku w Wielopolu Skrzyńskim, miejscu urodzenia Tadeusza Kantora, wybitnego malarza i reżysera, twórcy teatru autorskiego, który w polskiej sztuce scenicznej dokonał prawdziwego przewrotu. W ramach projektu artyści teatrów offowych, pozainstytucjonalnych i młodzieżowych – reżyserzy, scenografowie, pedagodzy, aktorzy, pieśniarze, pracownicy naukowi – tworzą spektakle inspirowane miejscem, historią i dorobkiem Tadeusza Kantora, by następnie propagować je w ośrodkach kultury w kraju i za granicą. Na swojego przewodnika wybrali Leszka Mądzika, twórcę Teatru Scena Plastyczna KUL w Lublinie, wybitnego reżysera i profesora sztuk plastycznych, czerpiącego z koncepcji teatralnych i filozoficznych Kantora. Będącą owocem ich spotkania etiudę „Źródło” w reżyserii profesora  Mądzika odczytywać można jako podróż do źródeł w poszukiwaniu teatralnych korzeni lub odpowiedzi na najgłębsze egzystencjalne pytania o sens życia i swoje prawdziwe ja skrywane pod maską. W imponującym wizualnie i warsztatowo spektaklu wystąpili: Monika Adamiec, Karina Góra, Anna Jamrozek – Sowa, Grażyna Tabor, Barbara Wójcik – Wiktorowicz, Damian Budziwojski, Marek Kościółek, Marcin Woszczewski oraz Monika Nitkiewicz – Mitrut.               
            Pani Monika, filolog, plastyczka, instruktorka teatralna, prowadząca w CKiP teatr autorski od blisko dziesięciu lat, odpowiadała zresztą za całą merytoryczną stronę wydarzenia, zatem na jej ręce składamy podziękowania za dwa dni wypełnione intensywnymi artystycznymi wrażeniami, za zaproszenie do Kraśnika niezwykłych, inspirujących ludzi i zarażanie kraśniczan teatralną pasją. Specjalne podziękowania należą się również instytucjom wspierającym CKiP w organizacji Spotkań merytorycznie i finansowo – Miastu Kraśnik i Wojewódzkiemu Ośrodkowi Kultury w Lublinie, a także Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, która  na realizację zadania przeznaczyła środki z Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii. Wszystkich artystów, którzy przybyli do Kraśnika, by dzielić się z nami swoim wewnętrznym bogactwem, najserdeczniej pozdrawiamy i zapraszamy na kolejne, XI Spotkania, obiecane przez zamykających przegląd przedstawicieli WOK i Miasta Kraśnik. Do zobaczenia za rok!